Seppuku i Jigai

Seppuku

Seppuku to japoński rytuał samobójstwa poprzez rozpłatanie mieczem wnętrzności, nazywany również harakiri, kappuku lub tofuku. Lecz "Seppuku" jest najpopularniejszą nazwą.
Według japońskiej tradycji to właśnie dusza mieściła się w brzuchu! Rozcięcie brzucha miało być dowodem niewinności samobójcy i okazania szczerości jego zamiarów. Po śmierci był oczyszczany ze wszelkich zarzutów.

Wykonywanie

Ta czynność była dokonywana bardzo uroczyście, w gronie zaproszonych osób oraz w odświętnych szatach. Seppuku polegało na rozcięciu brzucha w klęczącej pozycji, przecięcie było poziome, od strony lewej do prawej. Jeśli siły samobójcy pozwoliły to dokonywal drugiego cięcia, pionowego. Mogło ono być przedłużeniem pierwszego lub zaczynać się w jego środku i biec w górę, w stronę krtani. Kaishaku zazwyczaj był towarzyszem samobójcy (choć nie zawsze), mógł być jego przyjacielem lub nawet wasalem. To on skracał cierpienie umierającego odcinając mu głowę swym mieczem. Cięcie kaishaku musiało być wykonane bardzo precyzyjnie, tak aby głowa pozostała przytwierdzona do ciała fragmentem skóry i by nie potoczyła się po ziemi. Oczywiście takie ścięcie byłoby ścięciem idealnym. Często jednak kończyło się całkowitym obcięciem głowy, która spadała na podłogę. Gdyby kaishaku nie udało się pierwszym precyzyjnym cięciem obciąć głowy popełniającego seppuku, to jego honor ucierpiałby. Ważne więc było wybranie takiego sekundanta, który dobrze władał mieczem. Wydaje się, że w większości przypadków seppuku odbywało się w ten sposób, że kaishaku ścinał ofiarę w momencie wbicia sobie przez nią noża tanto w brzuch nie czekając, aż ofiara dokona szeregu cięć jamy brzusznej.

Jigai

Kobiety miały swoją wersję tego samobójstwa. Było ono praktykowane przez żony lub córki samurajów, którzy popełnili seppuku, lub gdy kobieta bądź dziewczyna poniosła uraz na honorze. Niektóre kobiety, które należały do rodzin samurajskich popełniały samobójstwo przecinając arterie szyi jednym ruchem, za pomocą noża, takiego jak tanto lub kaiken. Celem tego była szybka i pewna śmierć po to aby uniknąć schwytania. Kobiety już jako dzieci były uczone tej czynności. Przed popełnieniem owego samobójstwa, czyniąca to osoba związywała sobie obie nogi razem po to aby nawet po śmierci znaleźć się w godnej pozycji. Jigaki jednak nie odnosi się wyłącznie do tego konkretnego rodzaju samobójstwa. Jigai często wykonywano w celu zachowania własnego honoru bądź w wypadku gdy militarna porażka była nieunikniona, tak, aby zapobiec gwałtowi. Armie inwazyjne często wchodziły do domów po to tylko, aby znaleźć panią domu martwą, "siedzącą" naprzeciwko drzwi. Nie tylko kobiety, ale także dzieci mogły popełnić jigai. Chłopcy, którzy nie byli uznawani jeszcze za samurajów ponieważ nie przeszli ceremonii zwanej gempukku także mogli popełnić jagai.