Pora na deszcz!

Nadszedł czerwiec, niedługo koniec szkoły i początek czegoś, czego wszyscy z niecierpliwością wyczekują - wakacji! (Chyba że ktoś skończył edukację i obowiązek szkolny już go nie dotyczy :3) A z czym się kojarzą wakacje? Oczywiście, że ze słońcem. Tą wielką, okropnie gorącą oddaloną od nas o miliony mil kulą gazową. I ciepłem które owa kuleczka emituje. Upały. Czyli coś, czego nie znoszę najbardziej. A u mnie w Świętokrzyskim niestety goszczą cały czas. ;-; A po drugiej stronie świata w Kraju Kwitnącej wiśni właśnie zaczęła się pora deszczowa - Tsuyu.



Jednak niestety, mimo tego, że tam pada, nie jest to miejsce w którym chciałabym być. Charakterystyczne dla tej pory jest to, że deszcz nie jest gwałtowny, tylko codziennie „siąpi”, co, zwłaszcza w połączeniu z wysokimi temperaturami (około 30 stopni), jest uciążliwe – ubranie się lepi, makijaż spływa, buty są wiecznie mokre, pranie nie schnie, a żywność szybko pleśnieje.
http://i.huffpost.com/gen/1375475/images/o-JAPAN-RAIN-facebook.jpg
Japońska nazwa pory deszczowej tsuyu zapisywana jest znakami 梅雨　(śliwowy deszcz), ponieważ okres ten zbiega się z czasem dojrzewania japońskiej śliwki ume, z której wyrabia się między innymi wino śliwkowe umeshu lub przyozdabiające ryż do bento pikle umeboshi.



Tsuyu w Japonii jest czasem kwitnienia pięknych kwiatów hortensji, po japońsku zwanych ajisai (紫陽花). Ze względu na nieco inny skład japońskiej gleby, hortensje w Japonii mają wyjątkowe, nasycone kolory i nieco inny kształt niż nasze, zachodnie. Idealny miejscem na oglądanie hortensji w Japonii jest świątynia Mimurotoji w pobliżu Kioto - wokół której rosną setki tych kwiatów.



Podczas Tsuyu japońscy uczniowie przerzucają się na letnie mundurki. Jest to tzw. koromogae, czyli zmiana stroju. Wbrew pozorom, jest to całkiem stary zwyczaj którego początki sięgają epoki Heian (około 1000 lat temu). Do mundurków zimowych wraca się w październiku.
Jednym z symboli pory deszczowej jest teru-teru bozu - to mała, ręcznie robiona lalka, wykonana z papieru lub tkaniny, którą japońscy rolnicy wieszali na łańcuchu za oknem. Ten amulet ma ponoć moc sprowadzania dobrej pogody i zapobiegania deszczowym dniom. "Teru" to japońskie słowo oznaczające "świecenie", natomiast "bōzu" to buddyjski mnich. Z teru-teru bozu związany jest dość ciekawy wierszyk: